عوامل تاثیرگذار بر اشتغال زنان

عوامل تاثیرگذار بر اشتغال زنان

عوامل فردي

بيشتر انگيزه ها، ويژگي هاي شخصيتي و ويژگي هاي جمعيت شناختي مد نظر است مي توان گفت ميان توانايي هاي شخصيتي از قبيل اعتماد به نفس و پنداشت از خود بر اشتغال زنان رابطه متقابل وجود دارد. بطوريكه پنداشت از خود و اعتماد به نفس بالا تأثير مستقيم بر اشتغال زنان و موقعيت شغلي آنان دارد.

بنابراين اطلاعات جمعيت شناختي، هر چه نرخ باروري به دليل جواني جمعيت افزايش مي يابد، با نزول اشتغال زنان مواجه هستيم، همچنين ميان تعداد فرزند و اشتغال رابطه معكوس وجود دارد به طوريكه تنها 8/23% از زنان داراي سه فرزند و يا بيشتر در مقابل 7/57% زنان با 1 يا 2 فرزند به فعاليت شغلي مي پردازند.

وضعيت تأهل نير بي تأثير در موضوع نيست. به طوريكه زنان تنها 8/23% از زنان داراي سه فرزند يا بيشتر در مقابل 7/57% زنان با 1 يا 2 فرزند به فعاليت شغلي مي پردازند.وضعيت تأهل نير بي تأثير در موضوع نيست، به طوريكه زنان مجرد از آزادي عمل بيشتري براي اشتغال و فعاليت هاي اقتصادي، اجتماعي نسبت به متأهلين برخوردارند.

تحصيلات نيز عامل قابل توجهي است، طبق آمارهاي رسمي ( 75) 2/74% زنان كشور باسواد هستند و درصد قابل ملاحظه اي از جمعيت دانشجويي را زنان تشكيل مي دهند درصد مديران زن با تحصيلات عالي بسيار محدودتر از مديران زن بدون تحصيلات عالي است.

با تغییر دیدگاه فرهنگی و اجتماعی طبقه شغلی بانوان هم در حال تغییر است

به صراحت مي توان گفت كه عوامل محيطي نقش بسيار مهمي را نسبت به عوامل فردي عهده دار است، چرا كه ويژگي هاي شخصيتي و توانمندي هاي رواني بسيار متأثر از عوامل محيطي است. وضعيت اجتماعي، فرهنگي، حقوق، ديني، سياسي و اقتصادي جامعه مطمئناً نقش به سزايي را در تقويت با تضعيف فعاليت ها در امور متفاوت دارد. در حوزه اشتغال زنان و فراتر از آن خود اشتغالي آنها موانع محيطي بسياري را مي توان بر شمرد.

عوامل اجتماعي

هنجارهاي رايج در زمينه تقسيم كار، وجود نوعي مرز بندي طبيعي ميان كار زنان( خانه داري )  و مردان ( امور بيرون منزل) مسئله تعدد نقش زنان به طوريكه انتظار انجام مسئوليت هاي متفاوت زنان در قالب همسر، مادر، خانه دار، شاغل … آنها را دچار تنش و نوعي تضاد نقش و فشارهاي ناشي از آن مي كند. ناامني هاي اجتماعي كه امكان حضور فعال زنان در جامعه.

كه لازمه اش سفرهاي بين شهري، اقامت در هتل ها و اماكن سالم است را با مشكل مواجه كرده است. با مرور شرايط اجتماعي حاكم  بر سه دهه اخير، متوجه مي شويم كه ايدئولوژي حاكم در سال هاي اوليه پس از انقلاب بيشترين لطمه را بر مشاركت زنان وارد كرده است كه تعطيلي مهد كودك هاي دولتي و مراكز تنظيم خانواده، بازنشتگي زود رس زنان، تعريف شغل هاي مشابه نقش مادري براي زنان از آن جمله است. عوامل تاثیرگذار بر اشتغال زنان

عوامل فرهنگي

فرهنگ اقتدار گرا و مرد سالار همواره رواج دهنده باورهاي سنتي و كليشه هاي جنسيتي بوده و از ابتدا، تربيت و اجتماعي شدن دختران، در نظر گرفتن خويش به عنوان جنس دوم و تضعيف اعتماد به نفس و تعميق حس حقارت و خود كم بيني توانايي هاي خويش را در پي داشته است. همچنين كمبود آگاهي زنان در ابعاد حقوق فردي، خانوادگي و اجتماعي، حرفه اي و عدم شركت در تشكل هاي صنعتي حرفه اي و فعاليت هاي اجتماعي، فرهنگي، سياسي به استمرار ساخت نا برابر كمك مي رساند. بدليل نگاه جنسيتي، فرصت هاي اجتماعي و شغلي كمتر به طور برابر با توجه به شايستگي ها به افراد از فارغ از جنسيتشان اعطا گشته است همواره شاهد تبعيض هاي جنسيتي در اشتغال هستيم.

نمونه چند صفحه از عوامل تاثیرگذار بر اشتغال زنان

عوامل اقتصادي

در حاليكه زنان در آسيا به طور متوسسط 13-12 ساعت بيش از مردان كار مي كنند بدليل بدون مزد بودن كار  خانگي همچنان در سطح نازل درآمدي قرار مي گيرند. ارتقاء مقام ها تنها بر اساس شايستگي ها صورت نمي پذيرد. به طوريكه بين سال هاي 65-55 از كل مردان شاغل تنها 6% تحصيلات عاليه داشته اند. در حاليكه 18% زنان شاغل، تحصيلات عاليه داشته اند و جاي شگفتي است كه از كل زنان تحصيكرده عالي تنها 5% به سمت هاي بالاي اداري و مديريتي رسيده اند. ( آمار 1381) تبعيض هاي جنسيتي در نوع آموزش: شامل مواد درسي، نقش زنان در كتاب هاي درسي، رسانه ها كه بيشتر تقويت كننده ديد سنتي نسبت به زن است.

همچنين محدوديت هاي آموزشي در نظام آموزش عالي براي زنان مانند انحصار برخي رشته ها براي مردان، محدوديت اعزام به خارج كشور براي ادامه تحصيل و كمبود امكانات ( خوابگاه براي دختران، همگي از موانع مشاركت زنان است.) باورهاي فقهي ديني نيز بي تأثير در اين مسئله نيست، احكام موجود در زمينه ارث، نفقه، اجازه خروج از كشور در بعد اقتصادي و احكامي چون شهادت، ديه، قضاوت، طلاق، حق حضانت در بعد خانوادگي اجتماعي بي شك تأثير منفي در پيشرفت و شكوفايي همه جانبه زنان دارد كه مي توان با استنباط هاي متناسب شرايط زماني و مكاني موانع را برطرف كرد.

وضعيت حقوقي و قوانين

قوانين ناظر بر خانواده از جمله مواد1106(نفقه)1199( نفقه اولاد) 1117 ( منع كار زنان در صورت عدم رضايت شوهر)

ازآنجا كه طبق قانون، رياست خانواده با شوهر است و خروج ازكشور زن منوط به اجازه كتبي شوهراست.

مشكلاتي در مسير كار زنان ايجاد مي شود.

قوانين ناظر بر اشتغال، از جمله قانون اشتغال نيمه وقت زنان، مقررات در زمينه مرخصي زايمان و ماده 5، مصوبه 1371 شوراي عالي انقلاب كه محدود كننده حيطه اشتغال زنان است. عوامل تاثیرگذار بر اشتغال زنان

هيچكدام كمكي به افزايش مشاركت اقتصادي اجتماعي زنان نكرده است.

البته زمينه‌هاي مساعد قانوني را نير بايد از نظر دور داشت.

اصول 3،31،28،41 برخورداري زنان از حقوق اجتماعي مساوي با مردان را متذكر شده و همچنين طبق ماده 1118 مصوب 1313 زن مستقلاً مي تواند در دارايي خود هر تصرفي را داشته باشد.

تصويب قانون در مورد كنترل جمعيت نيز مطمئناً بي تأثير در مشاركت بيشتر زنان نيست.

پر واضح است پيش شرط راه اندازي فعاليت هاي كار آفرين نه توسط زنان، شناسايي دقيق عوامل موثر بر فرايند اشتغال و كار آفريني است و مطالعات راهبردي در اين زمينه ضروري به نظر مي رسد.

عوامل تاثیرگذار بر اشتغال زنان

فهرست مطالب

مقدمه

اشتغال زنان حقي برابر با نيازهاي اقتصادي

تاريخچه

نقل يك سليقه تاريخي راجع به قضاوت

طرح مسئله

جمعيت از اشتغال زنان در چارچوب سازمان ملل

اشتغال زنان در جامعه

بررسي زمينه هاي نظري و تجربي موضوع زن و اشتغال

بهداشت عوامل تاثیرگذار بر اشتغال زنان

انگيزه زنان در ورود به بازار كار

موانع اشتغال

هدف و ضرورت

ديدگاه نظري

عوامل مختلف تأثيرگذار

موانع اشتغال و كارآفريني زنان در ايران

عوامل فردي

عوامل اجتماعي

عوامل فرهنگي

عوامل اقتصادي

وضعيت حقوق و قوانين

بحث و نتيجه گيري

منابع و مأخذ