اقدام پژوهی آموزش زبان عربی اهداف چالش ها و راهکارها

 چکیده:

ازقرون نخستین اسلامی آموختن زبان عربی به دو سبب یکی اعتقاد و دیگری استواری آن نسبت به زبان فارسی درمیان ایرانیان مسلمان رواجی چشمگیر یافت. اندیشمندان ایرانی مسلمان به همان میزان که در زبان فارسی توانمند بودند، تلاش کردند تا علوم زبان عربی را به نیکی و با مهارت فراگیرند. آنان به واسطه ی کتابت آثار خویش یا ترجمه ی آثار فارسی به زبان عربی، بر تحکیم و تنظیم علوم این زبان و فرهنگ عربی تأثیری شگرف نهادند.

ازمیان ایشان فرهیختگانی چون ابن مقفّع، عبدالحمید کاتب، سیبویه، جرجانی، تفتازانی و … سربرآوردند ودرباره ی فهم الفاظ ومعانی زبان قرآن همّتی والا مبذول داشتند تا از سستی در کتاب آسمانی و بی توجّهی نسبت به الفاظ وحی بکاهند.

مقدمه:

زبان عربی زبان دین و آیین و فرهنگ و تمدن اسلامی است واین زبان یکی از عوامل وحدت در بین جوامع و ملل مختلف دنیا با بیش از یک میلیارد مسلمان گشته است. آموزش زبان عربی به منظور درک مفاهیم دینی و قرآنی است همان طور که مقام معظم رهبری فرمودند: « زبان عربی کلید معارف اسلامی است» و نیز به قول استاد شهید مطهری (ره) « زبان عربی، زبان یک قوم نیست، زبان اسلام است. از اهم وظایف ما این است که این زبان را حفظ کنیم. هر فرهنگی، هر تمدنی اگر بخواهد زنده بماند، باید زبانش زنده بماند. اگر زبانش مُرد، خودش مرده است … به خدا قسم ما در مقابل زبان عربی وظیفه داریم که این زبان اسلام را حفظ کنیم نگهداری کنیم … زبان عربی یکی از زبانهای زنده ی دنیاست».

اقدام پژوهی درس عربی

حمایت و تقویت زبان

از هنگامی که ایرانیان اسلام را پذیرفتند در راه توسعه و تقویت زبان عربی از هیچ کوششی فروگذار نکردند در این راه حتی از خود عرب ها هم پیشی گرفتند و کارهایی درجهت احیای زبان قرآن در زمینه های دستور، معانی و بیان و بدیع و لغت انجام داده اند، که هیچ قوم دیگری حتی عربها هم انجام نداده اند.

اقدام پژوهی آموزش زبان عربی

• ورود زبان عربی به ایران

با ورود اسلام به ایران و رسمی شدن زبان عربی نویسندگان و شعرا به این زبان سخن می گفتند و می نوشتند و تا قرن های متمادی دانشمندان وعلمای ایرانی، کتاب ها ی خود را به این زبان می نوشتند. استفاده از زبان عربی حتی در هنگامی که اجباری از سوی کسی در میان نبود، رواج داشت و این بدان خاطر بود که علماء و دانشمندان ایرانی، عربی را زبان علمی روز می یافتند و با آن انس و الفتی خاص داشتند.

زمانی که در ایران سلسله های طاهریان و دیالمه وسامانیان حکومت های نیمه مستقلی را پایه نهاده بودند و زبان فارسی هم در طول این دوران حرکتی جدید یافته بود زبان عربی باز هم به حرکت خود ادامه می داد و هیچ گونه ستیز و کینه ای نسبت بدان مشاهده نمی شد و این کار علی رغم سیاست ضد عربی خلفای بنی عباس ادامه داشت .

• دشمنی بنی عباس با زبان عربی

بنی عباس به خاطر مبارزه با بنی امیه که اساس سیاستشان را برتری عنصر عرب نهاده بودند و هر که غیر عرب بود – از جمله ایرانیان را – حقیر و پست و ذلیل می شمردند، به مبارزه با هر چه رنگ عربی داشت پرداختند و در این راه زبان عربی هم طبعا از تیغ حمله ی آنان در امان نبود . اقدام پژوهی آموزش زبان عربی