جنگ نرم از دیدگاه رهبر انقلاب اسلامی

انقلاب اسلامی به عنوان یک اندیشه و مدل سیاسی نوین، ضربه سنگینی بر استیلای جهان غرب واردکرد. نظام سلطه تمامی اشکال براندازی سخت از جمله شورش، کودتا و جنگ نظامی را در یک دهه علیه انقلاب تجربه کرد. لیکن ایستادگی و مقاومت ملت ایران تحت رهبری حضرت امام رضوان الله علیه، قدرت های مستکبر را بر این واقعیت رهنمون ساخت که استفاده از گزینه سخت و نظامی نمی تواند در برابر ایمان و اعتقاد مردم ایران کارآمد باشد، بلکه برعکس موجبات برانگیختن، وحدت و همبستگی هر چه بیشتر ملت ایران را فراهم می‌کند.

چنین شد که این قدرت ها لاجرم بر شکست خود در راهبرد مقابله سخت با نظام جمهوری اسلامی اعتراف کردند و مقابله ای پیچیده تر از پیش، تقریبا از دهۀ دوم آغاز شد. که از آن با رویکرد جدید و در چارچوب بهره‌گیری از روش های نرم، یاد می‌شود. تقابلی که رهبری معظم انقلاب از همان آغاز دهه هفتاد با ادبیات و تعابیر مختلف نظیر: تهاجم فرهنگی، ناتوی فرهنگی و شبیخون فرهنگی و اخیراً جنگ نرم خطر آن را گوشزد کرده، مسئولین نظام را به چاره اندیشی در برابر آن فراخواندند. از این رو ضروری است با تدبیر از پیش اندیشیده شده، دامنه و سطح این نوع جنگ، و نیز مبانی و ابعاد آن، باز شناخته شود.

این مقاله تلاشی است در جهت شناخت چیستی و چگونگی شکل گیری، اهداف و ویژگی‌های جنگ نرم از دیدگاه مقام معظم رهبری. بدیهی است، شناخت بیشتر جنگ نرم می تواند به مفهوم سازی و شناخت بیشتر این پدیده، همچنین بهبود مدیریت امنیت ملی کشور در خصوص تهدیدات نرم علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران کمک نماید.

واژگان کلیدی: جنگ نرم، قدرت نرم، بصیرت، فرهنگ و تهاجم فرهنگی.

جنگ چیست و چرا باید جنگید؟

جنگ به منزلۀ بخشي از طبيعت بشر شناخته مي شود كه در تاريخي به قدمت تاريخ خود بشر، فراز و نشيب‌ها داشته و با رويكردهایي مختلف تقسیم شده است.

شناخته ترين نوع آن تقسیم بندی، بر اساس شدت جنگ است که آن را به منازعات كم شدت، شديد و تمام عيار، صورت‌بندی می‌کند. در نوع دوم، جنگ را از نظر به‌كارگيري سلاح به طيف‌هاي جنگ گرم و سرد تفكيك مي‌كنند. همچنين جنگ از حيث علني يا مخفي بودن منازعه، به جنگ آشكار، نيمه پنهان و پنهان تقسيم شده است. نوع دیگر دسته بندي از حيث موضوع جنگ است که به سياسي، اقتصادي، فرهنگي و نظامي دسته بندی شده است.

جنگ نرم از دیدگاه رهبر انقلاب اسلامی

در نهایت طيف‌شناسي جنگ، براساس “ابزار و روش تحمیل اراده” است. بر اساس این شاخص جنگ شامل جنگ نرم[1] و جنگ سخت[2] است. این نوع تفكيك ابتدا در مورد تفکیک قدرت به نرم و سخت توسط ژوزف نای انجام شد. او در سال 1990 م در مجله “سیاست خارجی” شماره 80 امریکا، مقاله‌ای در مورد قدرت نرم منتشر کرد، که در دو دهه اخیر نیز توسط برخی از انديشمندان دیگر توسعه یافت.

گفتمان‌های امنیتی نرم اخیر موجب تحول در مفهوم  قدرت، امنیت و تهدید گردیده است. در گفتمان سنتی، امنيت با نبود عاملی ديگر كه از آن به تهديد ياد مي‌شود، تعريف شده است. اين گفتمان داراي پيشينه تاريخي طولاني است. شاخص بارز آن، تأكيد بر بعد نظامي در تحليل امنيت و تهديدات است.

بر این اساس، براي مقابله با تهديد، بر مؤلفه قدرت نظامي تأكيد مي‌شود و راهبرد آن، افزايش قدرت نظامي مي‌باشد. در گفتمان نوین امنيت ملي، تهديدات و قدرت چند وجهي و دارای ابعاد مختلف است. به عبارت دیگر امنيت، تهديد و قدرت پديده‌اي متأثر از پديده‌هاي مختلف مادي و ذهني، و داراي وجوه نرم‌افزاري و سخت‌افزاري است. بنابراين تهديدات، در اين رويكرد شامل تهديدات اجتماعي، سياسي، فرهنگي، نظامي و… می‌باشد. همچنين قدرت داراي ابعاد مختلف اجتماعي، سياسي، فرهنگي ، نظامي و … است. بنابراين امنيت بر پايه ملاحظات نرم‌افزارانه در محيط ملي و جهاني مي‌باشد و به عبارت ديگر قدرت نرم بنياد، زيرساخت و جوهر اصلي امنيت همه جانبه يك نظام سياسي خواهد بود (نک، افتخاری، 1388).

جنگ نرم “سلطه كامل و همه جانبه” در ابعاد سه گانۀ: حكومت، اقتصاد و فرهنگ است

گروهی از محققان با مطالعه سیر تطور و تكوين تاریخی انواع جنگ‌ها، آنها را به لحاظ شدت، شكل و ابزار رسیدن به هدف و اعمال قدرت، دسته‌بندي كرده و با عناوین مختلف نامگذاری کرده‌اند. این محققان و نویسندگان معتقدند شناخت جنگ نرم، عرصه‌ها و مصاديق آن، نيازمند بررسي سير تكوين تاريخي جنگ‌ها يا به عبارت ديگر بررسي سير تطور تاريخي نظام‌های سلطه است. از نظر آنان، براي اعمال اراده و تأمين منافع و اهداف حياتي نظام‌های سلطه بر جهان، سه مقطع تاريخي را مي‌توان برشمرد اين سه مقطع عبارت است از: 1- استعمار كهن (دوره تهديدات سخت)؛ 2- استعمار نو (دوره تهديدات نيمه سخت)؛ و 3- استعمار فرانوین (دوره تهديدات نرم). این گروه معتقدند، در طول تاريخ ماهيت و استراتژي سلطه متفاوت بوده، و در هر دوره متناسب با اهداف و منافع و شرایط، مصاديق، ابزار و شيوه‌هاي متفاوتي جهت اِعمال اراده و تأمين منافع به کار رفته است.

اين نوع جنگ بدون عكس‌العمل فيزيكي بوده و نوعي اشغال همه‌جانبه، نامرئي و پايدار تلقي مي‌شود. در این جنگ، عرصه‌هاي مختلف اجتماعي (فرهنگي، اقتصادي و سياسي) از طريق تحميل فرهنگ، انديشه و الگوهاي رفتاري نظام سلطه به اشغال كامل در مي‌آيد. در واقع هدف جنگ نرم، “مردم” است. در صورتی که در جنگ سخت هدف “سرزمین” و در جنگ نیمه سخت هدف “حکومت” است. ظهور جنگ نرم مربوط به دوره استعمار فرانوین يا جهاني‌سازي فرهنگ مي‌باشد (نک، نائینی، 1388).

 گروهی دیگر از صاحب‌نظران، جهانی‌سازی را مترادف با جنگ نرم می‌دانند. جهاني شدن از مفاهيمی است كه از دهه 80 ميلادي تقريباً همه حوزه‌هاي اجتماعي را تحت تأثير خود قرار داده است. از اين مفهوم تعابير و تعاريف مختلفي ارائه شده و آراء و انديشه‌هاي مختلفي توسط نظريه‌پردازان علوم اجتماعي، علوم سياسي، روابط بين‌الملل و فرهنگ‌شناسان شكل گرفته است. هر كدام از صاحب‌نظران بر وجهي از فرآيند جهاني شدن متمركز شده‌اند و به زمينه‌ها، ابعاد، آثار و پيامدهاي آن پرداخته‌اند. جنگ نرم از دیدگاه رهبر انقلاب اسلامی

چند ويژگي مشترك در دهه‌های اخیر در ساختار نظام قدرت مشاهده می‌شود كه مي‌توان آنها را بدین ترتیب صورت‌بندی کرد:

1. لزوم تجديدنظر در بنيادهاي كلاسيك و سنتي روابط بين‌الملل و مطالعات امنیت‌پژوهی؛
2. در دوران جديد، فرهنگ تكيه‌گاه اصلي تحولات سياسي و بين‌المللي است و محيط سياسي در نظام بين‌المللي فرهنگي شده و نوعي يگانگي از يك‌سو و گوناگوني از سوي ديگر به همراه آورده است؛
3. در جهان امروز بازيگراني ظهور يافته‌اند كه هويت فرهنگي دارند و اساساً نظام بين‌الملل را تحت تأثير خود قرار داده‌اند كه مديريت آن با ساختارهاي پیشین به طور کامل متفاوت است؛
4. نرم‌افزارگرایی و به عبارت دیگر فرهنگ‌گرايي شاخصه انديشه‌هاي نوين است و نقش اساسي در تحولات اجتماعي دارد؛
5. قدرت نرم در نگرش‌هاي جديد، نقش تعيين‌كننده در شكل‌گيري جهان حال و آينده دارد؛
6. در بررسي رویکردها و نظريه‌ها، وارد شدن به يك دوران جديد، موضوع و مسئله‌ای مشترك و فراگير است. هر چند خصوصيات دوران جديد با اختلاف‌نظرهاي متفاوت تبیین شده است، لیكن شبكه‌اي شدن ارتباطات و جهاني شدن اطلاعات پیش از هر چيز با آنچه تحت عنوان جهانی‌سازی فرهنگ یا استعمار فرانوین توضیح داده شد، مطابقت بیشتری با مفهوم جنگ نرم و ابعاد مختلف آن دارد.

امروزه، رهيافت تقابل‌گرايي و خشونت‌محور با محوريت اقدامات نظامي در نظام بين‌الملل جاي خود را به رويكرد نرم‌افزاري و جنگ نرم داده است. این رهیافت از سوي مراکز مطالعاتی و مؤسسات وابسته به بنيان‌هاي غرب اشاعه يافته، و توسط مؤسساتي همچون كميته خطر كنوني[4]، بنياد اعانه ملي براي دمكراسي[5]، موسسه هوور[6] و بنياد دفاع از دمكراسي‌ها[7] ترويج شده است، ( عبدالله خاني، 1385، ص 39). نظریه پردازان امریکایی معتقد به رویکرد جنگ نرم با جمهوری اسلامی بر این باورند که هرگونه اقدام خشونت‌آميز عليه ايران (به ويژه اقدام نظامي)، نفرت ايرانيان از امريكا و دولت آن را براي ساليان دراز ريشه‌دار‌تر خواهد كرد. استفاده از اقدام خشونت‌آميز عليه ايران، امكان روي كار آمدن يك دولت هوادار امريكا را در اين كشور با مشكلات زيادي روبه‌رو خواهد كرد. افزون بر اين، كاربرد نيروي نظامي عليه ايران، بي‌ثباتي و ناامني را در خاورميانه افزايش خواهد داد.

اين گروه معتقدند ايران به علت برخورداري از پیشینۀ دمكراسي و وجود نهادهاي مردم‌سالار و همچنين پتانسيل‌هاي موجود براي حركت‌هاي مردمي و غيردولتي از استعداد بالايي براي تغيير نظام سياسي به روش‌هاي غيرخشونت‌آميز برخوردار است. در صورتي كه عمليات جنگ‌ نرم در براندازي جمهوري اسلامي به موفقيت برسد پيامدهاي ناشي از روش‌هاي رويكرد تقابل‌گرا(جنگ سخت) را با خود همراه نخواهد داشت (عبدالله خانی، 1385، ص 27). همان‌گونه که تعداد زیادی از نظریه‌پردازان و سیاستمداران غربی بر این باورند که راهبرد نظامیِ پیشگیرانه در افغانستان، عراق و لبنان کاملا ناکارآمد بود (دیکمن، 2009، ص 25).

نمونه‌هاي فراوان از كاربرد جنگ نرم در صفحات تاريخ  به ویژه علیه انقلاب اسلامی در دو دهه اخیر وجود دارد. حمايت آشكار از صداهاي مخالف نظام جمهوري اسلامي ايران توسط بالاترين سطوح تصميم‌گيري در امريكا، مخدوش و بدنام كردن چهره جمهوري اسلامي در خارج از كشور از راه‌هاي گوناگون، تلاش براي مشروعيت‌بخشي، گسترش و توانمندسازي سازمان‌هاي غيردولتي حاضر در ايران كه مخالف جمهوري اسلامي ايران هستند، دخالت گسترده در امور داخلي ايران در زمينه انتخابات، حقوق‌بشر، زنان، رسانه‌ها و مذاهب، تبليغ و ترويج دوگانگي حاكميت در ايران و فعال‌سازي و حمايت از شبكه‌هاي رسانه‌اي ضدايراني بخش‌هایی از سند امنيت ملي امريكا در سال 2006 است (راهبرد امنیت ملی آمریکا، 2006).

جنگ نرم از دیدگاه رهبر انقلاب اسلامی

تأمل در اهداف و محتوای رسانه‌های فارسی امریکایی و سایر کشورهای غربی، آشکار می‌سازد که آنان با بهره‌گیری از ساز و کارهای روان‌شناختی و جامعه‌شناختی، در پی آن هستند تا فرهنگ، روابط و نهادهای اجتماعی، احساس دلبستگی و انسجام ملی، وحدت سیاسی و مذهبی و جز آن را آماج فشار و تهدید قرار دهند و زمینه “تغییر رفتار” و ” فروپاشی از درون” را فراهم سازند (ضیایی پرور، 270:1383-285).

تاریخ انقلاب از آغاز تاکنون گواهی می‌دهد که دولت‌های استکباری غربی تمامی اشکال براندازی سخت از جمله شورش، کودتا و جنگ نظامی را در دهه اول تجربه کردند. در جریان براندازی و مقابله سخت، گرچه انرژی و سرمایه‌های انسانی، مادی و معنوی بسیاری از دست رفت، لیکن ایستادگی و مقاومت ملت ایران تحت رهبری حضرت امام رضوان‌الله علیه قدرت‌های مستکبر را به این واقعیت رساند که استفاده از گزینه سخت و نظامی نمی‌تواند در برابر ایمان و اعتقاد این مردم کارآمد باشد، بلکه برعکس اسباب اتخاد و همبستگی هر چه بیشتر ملت ایران را فراهم می‌آورد.

و بر بدبینی و کینه بیشتر مردم ایران نسبت به غرب و دولت های غربی می‌افزاید. چنین شد که این قدرت‌ها به ناچار بر شکست خود در راهبرد مقابلۀ سخت با نظام جمهوری اسلامی اعتراف کردند. پس از آن، آنان با رویکرد جدید و در قالب بهره‌گیری از روش‌های نرم اهداف خود را پیگیری کردند. امری که رهبری معظم انقلاب از همان آغاز دهه هفتاد با ادبیات و تعابیر مختلف نظیر تهاجم فرهنگی، ناتوی فرهنگی و شبیخون فرهنگی و اخیرا جنگ نرم خطر آن را گوشزد کرده، مسئولین نظام را به چاره‌اندیشی در برابر آن فراخواندند. شواهد زیادی وجود دارد که آشکار می‌سازد، از آغاز چهارمین دهۀ پیروزی انقلاب اسلامی، دنیای غرب بر دامنه و شدت جنگ نرم خود در هر یک از سه قلمرو اقتصادی، سیاسی و فرهنگی افزوده است.

تعریف جنگ نرم

در پاسخ به چیستی جنگ نرم، صاحب‌نظران و محققان پاسخ‌های متفاوتی عرضه کرده‌اند. به طور کلی مفهوم جنگ نرم که در مقابل جنگ سخت مورد استفاده واقع شده، دارای تعریف واحد که مورد پذیرش همگان باشد نیست و تا حدی تلقی و برداشت افراد، جریان‌ها و دولت های گوناگون از جنگ نرم متفاوت است.

همان‌گونه که اشاره شد، جنگ نرم[8] در مقابل جنگ سخت تعریف می‌شود. و در حقیقت شامل هر گونه اقدام روانی، تبلیغاتی، رسانه‌ای و فرهنگی است که جامعه و گروه هدف را نشانه می‌گیرد و بدون درگیری نظامی و اِعمال خشونت، رقیب را به انفعال یا شکست وامی‌دارد. جنگ نرم در پی از پا در آوردن اندیشه و تفکر جامعۀ هدف است تا حلقه‌های فکری و فرهنگی آن را سست کند و با بمباران خبری و تبلیغاتی در نظام سیاسی – اجتماعی حاکم تزلزل و بی‌ثباتی پدید آورد (ماه پیشانیان، 1387). .و با این اوصاف طیف وسیعی از اقدامات از جنگ رایانه‌ای و فعالیت‌های اینترنتی تا راه‌اندازی شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی و شبکه‌سازی در فضای مجازی و موارد دیگر، ذیل عنوان جنگ نرم می‌گنجند. به احتمال یکی از تعاریف قابل قبول، تعریف ذیل است.

«جنگ نرم عبارت است از مجموعه تحولاتي كه موجب دگرگوني در هويت فرهنگي و الگوهاي رفتاري مورد قبول نظام سياسي گردد» (نک، نائینی، 1387).

جنگ نرم “سلطه كامل و همه جانبه” در ابعاد سه گانۀ: حكومت، اقتصاد و فرهنگ است كه از طريق استحاله الگوهاي رفتاري در اين حوزه‌ها و جايگزيني الگوهاي رفتاري مهاجم محقق مي‌شود. بی تردید، کشور، نیازمند یک برداشت و تعریف بومی از این پدیده متناسب با شرایط خاص خود است.

رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای در دو دهه اخیر، مهم‌ترین راهبرد دشمن علیه جمهوری اسلامی را، جنگ نرم معرفی کرده‌اند. ایشان در این مورد با هدف شناخت بیشتر جامعه و نخبگان، با ادبیات مختلف، جنگ نرم را معرفی و به خوبی تبیین فرموده‌اند. برخی از بیانات ایشان در این خصوص ذکر می‌شود:

1. جنگ نرم، یک تهاجم فرهنگی، بلکه یک شبیخون، غارت و قتل عام فرهنگی است، (دیدار با فرماندهان گردان‌های عاشورای نیروی مقاومت بسیج؛ 22 تیر 1371).
2. جنگ اراده‌ها و عزم‌ها، سیاست‌ها و تدبیرهاست (پیام رهبری به حجاج بیت الله الحرام با 23 اسفند 1378).
3. جنگ نرم، یعنی ایجاد تردید در دل‌ها و ذهن‌های مردم (دیدار با جمع زیادی از بسیجیان کشور 04 آذر 1388).
4. جنگ نرم، یعنی جنگ به وسیلة ابزارهای فرهنگی و پیشرفته امروزی (دیدار با جمع زیادی از بسیجیان کشور 04 آذر 1388).
5. جنگ نرم، یعنی جنگ به وسیله نفوذ، دروغ و شایعه‌پراکنی (دیدار با جمع زیادی از بسیجیان کشور 04 آذر 1388).
6. جنگ نرم، یعنی تهاجم به مرزهای ایمانی، عقیدتی و فرهنگی، (دیدار با خانواده‌های شهدای استان کردستان؛ 22 اردیبهشت 1388).
7. جنگی است برای ناامید ساختن مردم از مبارزه (دیدار با کارگران و فرهنگیان کشور به مناسبت روز کارگر و روز معلم؛ 15 اردیبهشت 1372).

دفتر نشر مقام معظم رهبری از تعاریف یاد شده در نمودار درختی نقشه راهبردی جنگ نرم، تعریف «جنگ نرم، یعنی جنگ به وسیلۀ ابزارهای فرهنگی» را برگزیده است. با توجه به تعریف‌های یاد شده، جنگ نرم را از دیدگاه مقام معظم رهبری می‌توان در چند بُعد شناسایی کرد: و از این مختصر نیز می‌توان نتیجه گرفت که این جنگ، نرم‌افزارانه و با کاربرد روش‌های غیرخشنونت‌آمیز، تحمیل اراده دشمن و اهداف او محقق می‌شود. از این تعاریف چنین پیداست که:

• جنگ نرم یک اقدام تعمدی و تدبیر شده است؛
• ماهیت و منطق درونی جنگ نرم، تلاش برای تأثیرگذاری بر “دل و ذهن”، ” باور و ارزش” و یا “مرزهای ایمانی، عقیدتی و فرهنگی” مورد قبول کشور هدف است؛
• منظور و کاربرد این تأثیرگذاری، “دگرگونی هویت فرهنگی” و “ناامید ساختن مردم از مبارزه و نظام سیاسی” است.
• شیوه و سیاست پیشبرد هدف در جنگ نرم، “نفوذ، دروغ و شایعه‌پراکنی” است؛ و
• ابزار تحمیل اراده در جنگ نرم، “ابزارهای فرهنگی و پیشرفته امروزی” است.

ضرورت و اهمیت جنگ نرم

مقام معظم رهبری حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای از ابتدای دهه هفتاد، در ضرورت و اهمیت تهاجم فرهنگی و جنگ نرم دشمن علیه جمهوری اسلامی تبیین‌های فراوانی داشته‌اند. ایشان آرایش تهاجمی فرهنگی دشمن را علیه انقلاب بسیار خطرناک معرفی کرده، در اهمیت جنگ نرم، خطر آن را “برابر با جنگ نظامی” معرفی می‌کنند (دفتر نشرمقام معظم رهبری، 1389). همچنین معظم له معتقدند: « امروز فوری‌ترین هدف دشمنان، تسخیر پایگاه‌های فرهنگی در کشور است.» (پیام کنگره جامعه اسلامی دانشجویان در مشهد، شهریور 1380). در اینجا به چند مورد از مهم‌ترین بیانات معظم له در ارتباط با ضرورت و اهمیت جنگ نرم اشاره می شود:

تهاجم فرهنگی را نباید انکار کرد، وجود دارد. به قول امیرالمومنین(صلوات الله علیهم)، «من نام لم ینم عنه»، اگر شما را در سنگر خواب برد، معنایش این نیست که دشمنت هم در سنگر مقابل خوابش برده است، تو خوابت برده، سعی کن خود را بیدار کنی (دیدار با اعضای شورای انقلاب فرهنگی؛ 20 آذر1370).

من یک وقت گفتم اینها دارند شبیخون فرهنگی می‌زنند. این راست است و خدا می‌داند که راست است، بعضی نمی‌فهمند، یعنی صحنه را نمی‌بینند. کسی که صحنه را می‌بیند ملتفت است که دشمن دارد چه کار می‌کند و می‌فهمند که شبیخون است و چه شبیخونی هم هست! (دیدار با کارگران و فرهنگیان کشور به مناسبت روز کارگر و روز معلم، 15 اردیبهشت 1372).

اینکه ما مکرر گفته‌ایم و می‌گوییم که توطئه فرهنگی در جریان است و من آن را به عیان در مقابل خودم مشاهده می‌کنم، متکی به استدلال است. شعار نمی‌دهم، من این را مشاهده می‌کنم. امروز دشمن با شیوۀ بسیار زیرکانه‌ای در داخل، در حال یک جنگ و مبارزۀ تمام‌عیار فرهنگی علیه ماست (بیانات در دیدار با مسئولین و کارگزاران نظام؛ 23 مهر1380).

وقتی انسان، تجهیز، صف‌آرایی، دهان‌های با حقد و غضب گشوده شده و دندان‌های با غیظ فشرده شده علیه انقلاب، امام خمینی و آرمان‌های نظام اسلامی را می‌بیند وجود این جنگ نرم را باور
می‌کند هرچند ممکن است عده‌ای اینها را نبینند (دیدار با جمعی از شعرا؛14 مهر 1388).

امروز آرایش تهاجمی فرهنگی بسیار خطرناکی علیه انقلاب به وضوح مشاهده می‌شود، زیرا جهان اسلام بیدار و هوشیار شده است. از این رو تهاجم فرهنگی دشمن با گذشته تفاوت بسیار دارد و شکل جدیدی پیدا کرده است و  برای مقابله با آن باید با شناخت و آگاهی کامل عمل کنیم (دیدار اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی؛ 20 آذر 1370).

جنگ نرم از دیدگاه رهبر انقلاب اسلامی

حقیقت آن است که امپراتوری بین‌المللی زر و زور، به سردمداری امریکا، با همه توان خود در برابر تأثیر جمهوری اسلامی ایران بر جهان اسلام، به جدّ و جهد مشغول است. رژیم امریکا و شبکه بین‌المللی صهیونیزم با مأیوس شدن از مقابله  نظامی و اقتصادی با ایران اسلامی، اینک بر تلاش تبلیغی و سیاسی خود افزوده‌اند و (پیام رهبری به حجاج بیت الله الحرام؛ 28 اسفند 1377).

منشاء و پیشینۀ جنگ نرم

كميته خطر جاري عنوان كميته‌اي است كه در دهه 1970 و در اوج جنگ سرد توسط گروهي از سناتورهاي امريكايي، مسئولان ارشد وزارت خارجه، اساتيد برجسته علوم سياسي، مؤسسه مطالعاتي امريكن اينتر پرايز و گروهي از مديران با سابقه سيا و پنتاگون تأسيس شد. هدف از تأسيس اين كميته، خروج از بن‌بستي بود كه در دوران جنگ سرد ميان دو ابرقدرت زمان يعني ايالات متحده امريكا و اتحاد جماهير شوروي در توازن هسته‌اي به وجود آمده بود. اعضاي اين كميته با منتفي دانستن جنگ سخت بين دو ابرقدرت، تنها راه به زانو درآوردن رقيب را در جنگ نرم و فروپاشي از درون طراحي و به اجرا درآوردند.

راهكارهاي “دكترين مهار، نبرد رسانه‌اي و سامان‌دهيِ نافرماني مدني”، به عنوان راهبردهاي جنگ نرم در اين دوره توسط اين كميته معرفي شد. پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي و پايان جنگ سرد، فعاليت اين كميته براي يك دهه به حالت تعليق درآمد و پس از حادثه 11 سپتامبر، بار ديگر عناصري از اين كميته گرد هم آمدند و با تجزيه و تحليل فرصت‌ها و تهديدات فراروي دولت امريكا اين كميته را فعال كردند. يكي از اقدامات اين كميته تدوين راهبرد امنيت ملي امريكا، جهت يك دوره چهار ساله براي دولت بوش در ارتباط با ايران است.

6. soft war
7. hard war
8. velvet revolution
9. Committee on the Present Danger (CPD)
10. National Endowment for Democracy (NED)
11. the Hoover Institute
12. Foundation for Defense of Democracies

[8] Soft war

فهرست مطالب

چکیده

جنگ چیست و چرا باید جنگید؟

ویژگی های قدرت

مقدمات تئوریک جنگ نرم

تعریف جنگ نرم

ضرورت و اهمیت جنگ نرم

منشاء و پیشینۀ جنگ نرم

ویژگی‌ها و شاخص‌ها

اهداف جنگ نرم

جنگ نرم از دیدگاه رهبر انقلاب اسلامی

ابزار و شیوه‌های جنگ نرم

راهکارهای مقابله در جنگ نرم

نتیجه‌گیری

منابع