مقاله تحلیل سبک فوویسم

سبک فوویسم

عنصر رنگ در آثار نقاشان پيشگام قرن بيستم بويي فردي و شخصي گرفت. اين نقاشان خواستهاي دروني خود را به انعكاس واقعيت بيروني ترجيح دادند. مقاله تحلیل سبک فوویسم

آنها با استفاده پرشور غيرواقعي و زمخت از رنگ تابلوهايي كشيدند و آثارشان را در سال ۱۹۰۵ در سالن پاييز پاريس به نمايش گذاشتند .

يكي از منتقدان معروف فرانسوي (لويي وكسل) پس از مشاهده اين آثار به ايشان لقب فو(fauves) داد .

اين واژه فرانسوي به معناي “دد” يا “جانور وحشي” است. اين لقب به واسطه برخورد زمخت و جسورانه با رنگ بر ايشان نهاده شد. بعدها با نام فوويسم يا ددگري براي اين شيوه از نقاشي ثبت شد و رفته رفته از آن به عنوان يك سبك نقاشي ياد شد.

از مهم ترين دستاورد فوويستها استقلال رنگ و فرم در آثارشان بود.

لوییس والتا 1096 – Louis Valta, 1906

از هنرمندان اين سبك: “هانري ماتيس”سردمدار اين سبك, وان دونگن, ماركه, دوفي, ولامينك, درن, روئو و…قابل ذكر مي باشند.

نقاشانی که بعد ها «فووها» نام گرفتند، در پاریس به سال 1905 و بر علیه نقاشان امپرسیونیست نمایشگاهی برپا کردند.

ماتیس به عنوان رهبر این گروه اعلام کرد:

«فوویسم، یوغ ستمگری مکتب تجزیه کاری را شکست»

او پیوسته بر این باور بود که «هنر باید پویا باشد، نه ایستا» ماتیس بیشتر از هر چیزی به دنبال نحوه بیان بود و اذعان می کرد که نمی توانم بین احساسی که برای زندگی دارم و نحوه بیان آن تمایزی قائل شوم.  فوویسم چیست مقاله تحلیل سبک فوویسم

ماتیس و دوستانش تصویر را به عنوان یک «فضای معنوی» می پنداشتند و سعی می کردند که ارتباط عمیق تری را با چنین معنویتی ایجاد کنند.

از هرگونه سه بعدی نمایی دوری کرده و اذعان داشتند که شکل های طبیعی باید از یک نظم معنوی تصویر پیروی کنند.

نور باید به واسطه رنگ بیان شده و گستره تصویر باید با قطعات رنگی صریح مفصل بندی شود؛ زیرا به مدد رنگ های صریح و خالص است که می توان به حداکثر بیان دست یافت.

اثری در سبک فوویسم اثر هانری ماتیس – Summer 1907

هنرمندان سبک فوویسم:

-کسوان دونگن (1877- 1968)

– آلبر مارکه (1875- 1948)

– هانری ماتیس (1869- 1954) فوویسم چیست

– رائول دوفی (1877- 1953)

– مریس ولامینگ (1876- 1957)

– آندره درن (1880- 1954).

– ژرژ روئو

برای مطالعه ادامه لطفا مقاله را دانلود کنید